Elk z'n goeiendag, bonjour à tous

Elk z'n goeiendag, bonjour à tous....

Ik ben een West-Vlaming uit Ichtegem.
Elk jaar bezoek ik Frans Vlaanderen, op zoek naar nostalgie in het authentieke Frans Vlaanderen.
Dit weekend bezocht ik zoals gewoonlijk Cassel, deze keer met vrienden.  We volgden de spijkerroute...stadswandeling...en toen we luidop aan het discuteren waren of het nu links of rechts was...passeerde een oud koppel.
De oude man, sprak ons aan in het oude Vlaemsh om ons de weg te tonen.
Ik voelde me preus dat deze man in de streektaal ons verder hielp.
Klapt gij nog Vlaemsh vroeg ik?  Ja zegt hij, maar 't is Vlaems van alhier...
Ik denk dat hij een jaar of 80 moet geweest zijn.  De vrouw echter sprak het niet.

Onze stadswandeling hebben we beëindigd in de café, au trois moulins, op de grote markt.
De patron, zeer vriendelijk, spreekt de klanten aan met 'goeiendag' , 'bonjour' .
De vader spreekt nog het Vlaemsh, de patron niet meer, maar hij kent wel een aantal typische woorden vlaemsche woorden. Hij spreekt over 'klein straetje' ...petite ruelle...en de café ademt de authentieke vlaamse sfeer.  Heerlijk!!

Het weekend hebben we afgesloten in Houtkerque.
Bezoek zeker café au Saint Eloi...een typisch klein frans vlaams cafétje...waar de cafébazin en klanten de cultuurtaal nog klappen.  De bazin schakelt moeiteloos over van Frans naar Vlaemsh en omgekeerd. Ook de klanten kunnen nog mondje meeklappen. 't is uniek.

Gevoed met nostalgie en voldoening zijn we terug naar Ichtegem gereden, met de radio op Uylenspiegel.
De gedachte dat binnen hier en enkele jaren de streektaal misschien wel helemaal verdwenen is, maakt mij triest.
Aan de andere kant ben ik blij dat ik het nu nog kan meemaken, maar haast u, als u de dag van vandaag nog authentieke Vlamingen wil ontmoeten in Frans Vlaanderen.

Toet de noaste ki

Hans