passieve meertaligheid: van 4 naar 6 talen

Op het talensalon van Duinkerke (2014) presenteerden we onze lijst van 5000 woorden in 4 talen met alfabetische rangschikking op de eerste colonne en 2 versies: NL, FR, DE, EN en FR, NL, DE, EN
Op hetzelfde salon presenteerden we de meest gesproken woorden aangevuld met consonante of gelijkleidende woorden en met aanvulling van de vertalingen in het Italiaans en Spaans.
Meer info is zichtbaar op de website http://www.polyconsonant.com

Vraag is of het nuttig zou zijn voor dit onderwerp een aparte rubriek te starten?
Is het niet beter te insisteren op het memoriseren van vertaalde woorden in meerdere talen in plaats van
onmiddellijk te beginnen met het moeilijk aarzelend spreken?
Passieve meertaligheid betekent ''ieder spreekt zijn taal maar begrijpt de andere'' dus eerst een woordenschat
opbouwen door het lezen en aanhoren van een andere taal.
De Franstalige aanzetten om zich beleefd en vriendelijk voor te stellen met zijn eerste gekende woorden in het Nederlands. Van zodra de winkelier voorstelt om maar verder Frans te spreken zou hij dan moeten reageren met de zin '' hoe kan ik uw taal leren als u mij steeds voorsteld om in het frans verder te converseren ?''
en dan ''ik stel dus voor dat we elk onze taal gebruiken, ik spreek Frans omdat dat voor mij nu nog het snelst gaat, maar u antwoord in uw Nederlands !
Onze studie wijst uit dat het voor een Franssprekende gemakkelijker is om Nederlandse woorden te memoriseren dan Engelse. Daarbij kan hij die voor hem nieuwe taal oefenen op korte afstand en daar bovenop  zal hij nog circa 80% van de Nederlandse woorden herkennen als Duitse woorden.
Passieve meertaligheid is dus een blijk van eerbied en gezond verstand. Laat ons daarop focussen.
Groetjes
Pieter