de regionale talen worden bedreigd door de miskenning en de vooroordelen van onze verkozenen

François Bayrou schreef:

".....In het maatschappelijk project dat we zullen uitdragen hebben we de plicht om er samen voor te zorgen dat ook de cultuur pluralistischer zou worden, dat de regionale talen van Frankrijk erkend zouden worden op de plaats die hen toekomt, die de plaats is van een nationale rijkdom en niet de plaats van een nationale zwakte zoals Nicolas Sarkozy het heeft uitgedrukt tijdens een redevoering die een redevoering was van stigmatisatie van onze talen en onze culturen.

la consigne de vote des mouvements régionalistes occitans

Ik wil dat men zou weten dat het in Frankrijk het perfect mogelijk is om perfect Frans te spreken en door te geven en tegelijkertijd perfect de talen te spreken en door te geven die de rijkdom uitmaken van ons cultureeel patrimonium. [Bayrou spreekt dan enkele zinnen in de Béarnese streektaal] Dat zijn onze rijkdommen en ik heb maar één wens en dat is dat onze kinderen en kleinkinderen ze op een dag beter zullen spreken dan wij ze spreken. Wat ik daarnet in de Béarnese streektaal gezegd heb is: "De tijd van de schaamte is voorbij en de tijd van de fierheid is begonnen." En dit pluralisme, dit cultureel pluralisme, is een rijkdom waarvan we in geen geval kunnen accepteren dat we ze zien verscheurd worden door Jacobijnen van allerlei pluimage.

Er zijn mensen die denken dat alle macht moet verzameld zijn in dezelfde handen, de politieke macht, de ideologische macht, de economische macht, de culturele macht. Wij zien evenwel dat de echte naam de republiek is: diversiteit, en vereniging en verzameling. En dat onze republiek ze aanvaardt als verschillende rijkdommen en ze zou samenbrengen opdat ons land zou vooruitgaan en zich zou heroprichten."

L'Express schreef:25 maart 2013

David Grosclaude: "de ratificatie van het
Europees handvest voor regionale talen is dood"


David Grosclaude, voorzitter van de Parti Occitan

http://r-p-s.info/Interview-de-David-Grosclaude-par

de Vlaams Socialistische Beweging schreef:woensdag 22 mei 2013

Frankrijk blijft 'une et indivisible' Frans

(...) Op woensdag 15 mei jl. kwamen een honderdtal vertegenwoordigers van taalbewegingen in Frankrijk samen voor het gebouw van UNESCO in Parijs, om er 'cultureel asiel' aan te vragen. De campagnevoerders brachten er onder meer een petitie binnen en vroegen dat UNESCO bij Frankrijk zou aandringen om het Europees Handvest voor de regionale talen goed te keuren. Vincent Peillon, minister van onderwijs uit de partij van Hollande, liet de maandag vooraf weten dat de regering "in principe" nog steeds voorstander is van het Europees Handvest, maar dat er "wettelijke moeilijkheden" waren. (...)

Zelfs indien Frankrijk het Handvest zou goedkeuren betekent dat nog lang geen duurzame oplossing voor de talen in verdrukking. Het Handvest stelt immers enkel een rudimentair beschermingsprogramma op uitgaande van enkele culturele mensenrechten zoals onderwijs, maar geen enkele politieke of institutionele hervorming. In de unitaire centralistische staat die Frankrijk nog steeds is, zou dat Handvest weinig effect hebben. Onderwijs is er al op beperkte schaal en krijgt hier en daar bovendien een beperkte mate van ondersteuning vanwege de staat (zo worden de leerkrachten van het Calandreta-onderwijsnet in Occitanië bijvoorbeeld betaald door de Franse staat omdat het onderwijsnet werkt volgens het programma van het Ministerie van Nationaal Onderwijs).
(...)

http://www.v-sb.net/index.php/nieuws/259-frankrijk-blijft-une-et-indivisible-frans.html

de Bretoense uitgever Yoran Embanner schreef:

Regionale talen op de rand van de afgrond

Dit boek is bedoeld om denkpistes te bieden om de regionale talen van Frankrijk uit de clandestiniteit te halen. Hij roept Frankrijk op om de institutionele eentaligheid te beëindigen omdat dit wijst op een structurele intolerantie en defensieve mentaliteit.

Frankrijk moet zich bewust zijn van de enorme economische en sociale voordelen van haar talen en identiteiten. De erkenning van de acht voornaamste talen van Frankrijk zou een einde stellen aan het pathologisch wantrouwen ten aanzien van de taalkundige diversiteit en een uniek en onschatbaar potentieel voor economische en sociale ontwikkeling vrijmaken. Een blindheid doet ons vergeten dat  acht 'talen' van Frankrijk ook officiële of nationale talen zijn in andere Europese landen, en dat het Frans oorspronkelijk een regionale taal was onder andere.
De waarheid is wreed: 97% van de leerlingen die te maken hebben met een regionale taal in Frankrijk hebben geen toegang tot een tweetalig onderwijs.

Thierry Kranzer is geboren in Colmar. Hij is afgestudeerd in de politieke wetenschappen, culturele antropologie en bedrijfsbeheer, communicatie en marketing. Sinds 2001 is hij Franstalige persvoorlichter bij de informatieafdeling van het VN-hoofdkwartier.

http://www.yoran-embanner.com/politique/360-langues-regionales-au-bord-du-gouffre.html