gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen

Taalhonger

Soms vreet ik als een kannibaal
Aan mijn eigen Vlaamse taal

Die ik kan slurpen en knabbelen
Die ik kan kouten al kabbelen

Die ik wil slikken en herkauwen
Waarmee ik kan juichen en jouwen

Ik kan ze zo fijn malen en proeven
In de oude Zuid-Vlaamse hoeven

Ik kan ze degusteren en bewijzen
Hoe ze er fel gistend kan verrijzen

Ik kan ze bijten en verlezen
In het diepste van mijn wezen

O, dat niemand mij toch laakt
Omdat mijn Vlaams zo lekker smaakt

Hij die mijn Vlaamse taal aanvaardt
Is hechte vriendschap overwaard

Volkomen volmaakt van vorm
Is Nederlands haar ware norm!

t

Prachtig Lieve.
Dank je