Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen

Taalhonger

Soms vreet ik als een kannibaal
Aan mijn eigen Vlaamse taal

Die ik kan slurpen en knabbelen
Die ik kan kouten al kabbelen

Die ik kan slikken en herkauwen
Waarmee ik kan juichen en jouwen

Ik kan ze fijn malen en proeven
In de oude Zuid-Vlaamse hoeven

Ik kan ze degusteren en bewijzen
Hoe ze er fel gistend kan verrijzen

Ik kan ze bijten en ook verlezen
Tot in het diepste van mijn wezen

O, dat niemand mij toch laakt
Omdat mijn Vlaams zo lekker smaakt!

Hij die mijn fraaie taal aanvaardt
is mijn vriendschap overwaard

Volkomen volmaakt van vorm
Is Nederlands haar ware norm !