Re: Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen

Arild di maa 24, 2015 10:19 am

Hartelijk dank voor de gedichten, ik heb er van genoten Smile

Lieve Melis za apr 11, 2015 5:21 pm

Tisje Tasje

Tisje Tasje, uit het land der oude sagen
Trek al zingend Pierlala de dorpen rond
Wil j' opnieuw aan guitige fratsen wagen
En draag lachend je blijde boodschap rond !

Tisje, vertrek nu ventend uit Noordpeene
En bind maar goed je tasje voor
Al krijg je soms van menig kwene
De kwaaie noorderwind van voor !

In het bos van Nieppe had je je verstopt
Op de vlucht voor de Franse sansculots
En daar hield je het, lieve schavuit
Wel een heel heimelijk poosje uit !

Tisje, heel slim had je jezelf doodverklaard
En verliet toen heimelijk huis en haard
Op de tafel 't zelfgeschreven doodsbericht
Dat je gesneuveld was en reeds gekist !

Maar toen de Franse revolutie was gedaan
Kwam 't levend Tisje terug om zijn alaam
Want ondergedoken had hij plechtig beloofd
De kerken te vullen die werden leeggeroofd !

Op 't altaar plaatste hij terug de kandelaar
Op 't voetstuk het beeld van de martelaar
En kwiek als hij was vond hij algauw
Een schone, lege nis voor de Lievevrouw !

Tisje, trek onvermoeibaar lustig door
Je Vlaamse dorpen aaneengeregen
Je Vlaamse geest gaat nooit teloor
Voorgoed ben je de legende ingetreden !

Tisje, nu wordt je feestend rondgedragen
In menig ommeganck en stoet
Als een reuze uit de oude sagen
Als een volksvriend met heldenbloed !

Tisje, je èchte naam zou ik wel kunnen zingen
Gedoopt werd je Jan Baptist Van Grevelynghe
En allen saam; bidt nu maar met rype stem
Voor zijn schone, schalkse ziel een requiem !

Lieve Melis

Lieve Melis zo mei 24, 2015 7:13 pm

Kinderen van Frans-Vlaanderen.

Kinderen van Frans-Vlaanderen, beleefd en welgemanierd
De honingblonde haren met linten en bloempjes versierd
Hoe klaar en hoe helder ontledend, rust jullie oog op mij
Gij, nog kinderen van de lente, kinderen van de Mei

Vrij en dartel joelend over je golvend, weidse land
Of ritmisch dansend in een kring, hand in hand
Een wervelend beeld, haast uit een ver verleden
Hoe teder en hartverwarmend in dit harde heden !

Opa en Oma pogen nog Vlaams tegen jullie te spreken
Want het mag jullie niet aan taal en traditie ontbreken
Maar wat, als uit de ketting een schakel ontbreekt?
Zelfs dan blijft het steeds, liefdevol, de moeite weerd !

Want immers "Rue" zal altijd " Strate" zijn
En "Ruelle" blijft nog steeds een "straatje" klein
Jullie "église" heet toch voor altijd " kerk"
En het harde "travail" blijft voor immer " werk" !

Zo sijpelt traag en gestadig de oude tale door
Aldus gaat ze, Goddank, niet al geheel teloor
Pientere kinderen van Frans-Vlaanderen leert
Hoe je de eigen oude tale spreekt en eert !

; Lieve Melis

Bissezeele zo mei 24, 2015 8:58 pm

"Kinderen van Frans-Vlaanderen" (vorig bericht)...

Eergisteren werd een Frans-Vlaams meisje van 6 jaar geïnterviewd door de presentator van het journaal van TV Utrecht (de tv-zender van de provincie Utrecht) over haar ervaring in een West-Vlaamse basisschool. Haar ouders hebben gepraat over de redenen van die keuze; o.a. het feit dat er geen enkele tweetalige (F/NL) basisschool in Frans-Vlaanderen bestaat (...).

Mark van Almere schreef:En dat leuke meisje is perfect tweetalig, merkten de Utrechters. Jonge kinderen leren heel makkelijk een tweede taal en schakelen snel van de ene naar de andere taal. Dit Frans - Vlaamse meisje verdient navolgers in Frans - Vlaanderen.

https://fvlinhetnederlands.actieforum.com/t46p30-tweetalig-onderwijs-in-frans-vlaanderen#12335

Lieve Melis di jun 02, 2015 4:27 pm

De Zwijgende Voettocht van de Peene.

Een gedachtenisvolle dag begon
Want ik zag op het slagveld van de Tom
In de schitterende voorjaarszon
De zwarte klauwende blom !

Ik zag, ontroerd, de oude getrouwen
Fier hun vaandel ontvouwen
En in de ogen van de trots stappende jeugd
Straalde heilig vuur en diepe vreugd

Langs groene hagen en bomenrijen
Langs veldweg, steenweg, ruwe keien
En ja, toch werd er af en toe gepraat
Tegen een oude bekende of een nieuwe kameraad

Stappend langs heuvel, dal en veldkapel
-het tempo van de jeugd ligt iets te snel-
Is er af en toe een boer, een taaien
Die ons amicaal toe gaat zwaaien

Zo krinkelt die helgele, lange rei
Langs velden, hoeven en groene wei
En alle verkeer gaat nu snel uit de kant
Nu we aan de Obelisk zijn beland

Daar stop de schone, glanzende vendelrij
Ieder wandelaar treedt nu naderbij
Na de toespraak, dwingend actueel
Zingt men uit volle borst de Vlaamse Leeuw

Nadien wordt het tussen pot en pint
Wel eens vurig politiek getint
Maar héél die dag, één stemmig feest
Is Frans-Vlaanderen weer van ons geweest !

En onderaan de Obelisk, daar liggen de bloemen
Die zijn van mij, mocht u me willen vernoemen?

Lieve Melis

cornelis do jun 04, 2015 8:17 pm

Lieve Melis schreef:De Zwijgende Voettocht van de Peene.

Een gedachtenisvolle dag begon
Want ik zag op het slagveld van de Tom
In de schitterende voorjaarszon
De zwarte klauwende blom !

Ik zag, ontroerd, de oude getrouwen
Fier hun vaandel ontvouwen
En in de ogen van de trots stappende jeugd
Straalde heilig vuur en diepe vreugd

Langs groene hagen en bomenrijen
Langs veldweg, steenweg, ruwe keien
En ja, toch werd er af en toe gepraat
Tegen een oude bekende of een nieuwe kameraad

Stappend langs heuvel, dal en veldkapel
-het tempo van de jeugd ligt iets te snel-
Is er af en toe een boer, een taaien
Die ons amicaal toe gaat zwaaien

Zo krinkelt die helgele, lange rei
Langs velden, hoeven en groene wei
En alle verkeer gaat nu snel uit de kant
Nu we aan de Obelisk zijn beland

Daar stop de schone, glanzende vendelrij
Ieder wandelaar treedt nu naderbij
Na de toespraak, dwingend actueel
Zingt men uit volle borst de Vlaamse Leeuw

Nadien wordt het tussen pot en pint
Wel eens vurig politiek getint
Maar héél die dag, één stemmig feest
Is Frans-Vlaanderen weer van ons geweest !

En onderaan de Obelisk, daar liggen de bloemen
Die zijn van mij, mocht u me willen vernoemen?

Lieve Melis

Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen - Pagina 2 15evjhv

Lieve Melis za jun 20, 2015 4:01 pm

Hoogzomer in Frans- Vlaanderen

Zie de runenmerktekens op de oude muren
Luister, de bronzen dorpsklok slaat klare uren
Hoor de leeuwerik jubelen in de azuren lucht
En voel 't windeke, licht als een kinderzucht

Gildige boerinnen in eenvoudige dracht
Drijven de koeien op in dagelijkse jacht
En de boer, eeuwig verbonden met het land
Zwoegt voor 't bekruiste brood op de plank

Stokrozen bloeien in langdurige pracht
Lisdodden verstuiven pluizend in de gracht
In Frans- Vlaanderen is het nu hoogzomer
Kom hierheen, wandelaar, schrijver, dromer

Nimmer ofte nooit zal het je berouwen
Het bezoek aan deze Godverkoren gouwen
Hoe machtig eenvoudig het leven hier kan zijn
Ver van steeds klatergoud en valse schijn

In Waten, die oeroude Kluis, hoog boven de Aa gelegen
Staat een ruïne, in puin, van de Fransen gekregen
En de schitterende molen die er pal tegenover lag
Zwaait zijn zegen, voor Gudrun en voor Rodenbach

Komt hierheen, je weet niet wat je ziet
Al huist hier, blijvend, een oud verdriet
Ook al is het stralend nu hoogzomer
Wandelaar, schilder, dichter, dromer

Vergeet ons niet.......................

Lieve Melis

metje za jun 27, 2015 7:02 am

van een franse vlaminge. Ja, merci, Lieve. van tijd toet tijd moet ik mijn woordenboek consulteren( ik spreek maer dialect) , want mijn woordenschat is beperkt, maer 't is prachtig!

Lieve Melis za jul 04, 2015 5:19 pm

Eeuwig bemind

Al keuvelend en al heuvelend
De blonde haren streuvelend
Heb ik achter de hagen en uit de wind
Zo innig mijn Frans-Vlaanderen bemind

In de luwte van een hoge populier
Kwam ik tot het besef; het is hier
Dat aan het einde en aan het àl
Mijn geest nog steeds vertoeven zal

In de schuur van een oude boerderij?
Of, onzichtbaar, in een groene wei?
Of in een houten molen die draait?
Die eeuwig mij zijn kruisen zwaait?

Of zal ik mij in Niepen bos verschuilen
Zwevend tussen vleermuizen en uilen?
Want al heb ik nu veel wijsheid in pacht
Mijn ziel ootmoedig zijn Schepper verwacht

En als ik dan verder nog iets bidden mag
Neem dan die Schreve weg, gezegende dag!
Dan kan ik mij voor eeuwig gaan vermeien
In mijn duurbare Frans-Vlaamse kontreien

Maar dan heb ik de ruimte, dan heb ik de tijd
Ben jubelend van alle aardse banden bevrijd
En rondom mij, zo eindeloos wijd en zijd
Heb ik Frans-Vlaanderen voor d' eeuwigheid!

Lieve Melis

Lieve Melis vr jul 24, 2015 6:43 pm

Dwaallicht

Een eenzaam dwaallicht wil ik zijn
Met onvermoede kracht en felle schijn
Zweven wil ik over de half vergane zerken
En op 't portaal van oud-Romaanse kerken

In Klamarasj glij ik rustig over de moerassen
En laat de honden van Salperwijk maar bassen
Ik zaai paniek, ik opteer voor angst
Om middernacht geniet ik het langst!

In Hardenvoorde put ik glorie uit mijn licht
Op het klokhuis heb ik zo mijn eigen zicht
Hoe heller ik lik en vlam naar omhoog
Des te beter zie ik 's mensens bijgeloof!

Rond 't schone stadhuis van Bollezele
Zijn we reeds met ontelbaar vele
Daar dansen we vlammend en vrij
Dol van eigen, dwalende sotternij!

Maar voor ik geheel en al uit dove
Zeg ik even Goedendag in Bavinckhove
En ook binnen, in Broekburgs vernieuwde kerk
Lever ik, subtiel lichtend, schitterend werk

Aan de Obelisk speel ik van onder naar boven
Wil nu, God, mijn vlam nog niet laten doven
Wellicht doe ik nu 't vurigste dat ik nog kan...
En verander hier.....in eeuwige vlam.....

Lieve Melis

Lieve Melis za aug 15, 2015 4:49 pm

Steenvoorde

Jij was het die mij als eerste bekoorde
Voor het Frans-Vlaamse in mij open bloeide
Was jij het die mij als allereerste boeide!

Groot dorp, kleine stad, innig vertrouwd
Die zijn Vlaamse stempel goed behoudt
Maar zoals vele plaatsen in het Noorden
Geschiedenis schreef in wrede woorden

Steenvoorde

Hoe vreedzaam is nu je kleinsteedse plein
Waar men alles vindt om gelukkig te zijn !
De stille straatjes met de huisjes zo klein
Geven het warme gevoel er thuis te zijn

De twee rijen huizen van de drukke markt
Liggen stuk per stuk verankerd in mijn hart
Ik ken, herken, hervind wat ik er vinden wou
Bid dat het zo blijven mag, alzo blijven zou

Steenvoorde

Kleurig en fleurig in het morgengloren
Hoor het luiden vanaf de schone toren
Stilletjes zullen de winkels nu open gaan
Kooplui zullen achter de toonbank staan

Er is weer tering, ja, er is weer nering
In dat oude Vlaamse stadje in de kering
Een plaatsje zoekend tussen Noord en Zuid
Balanceer je evenwichtig de eeuwen uit

Steenvoorde

Hij die hier nog luistert, stil en discreet
Hoort nog 't gefluister van een hagepreek
Keer toch weer, keer ons toch weerom
Met klank en zang en roffelende trom !

Lieve Melis

Lieve Melis ma okt 05, 2015 6:50 pm

Sint Omaars Een waar verhaal op rijm

Vijftig jaar geleden begaf ik me derwaarts
Naar de schone, oude stede van Sint Omaars
Ik was erg jong en ik was ook niet alleen
Had een bijzonder iemand om mij heen

Hoe sterk zijn die indrukken mij bijgebleven
Diep tekenend voor mijn verder leven
Mijn gezel was een oude Duitse officier
ja, 't was te Sint Omaars, goed en wel hier

Waar hij in de oorlog had verbleven
In zijn verre, harde en voorbije leven
De kerk van Sint Omaars, dat prachtige schrijn
Jaren droomde hij hier vredig terug te zijn

En aan de stenen kist van Sint Erkembode
Bad hij ontroerd voor zijn harmlose doden
Met hem leerde ik intens Sint Omaars verkennen
En in iedere pas was oud heimwee te herkennen

Zo zit ik heden 's zomers op de grote markt
En er rust een zachte droefheid op mijn hart
De zwarte spiegel waardoor ik destijds keek
Zorgt nu nog voor stom en woordeloos leed

Heinz, door jouw ogen mocht ik 't eerste kijken
En pas véél later zou er verrassend blijken
Hoe vaak je Sint Omaars had geschetst en getekend
Alleen, op je plotse, stille dood had ik niet gerekend............

Wààr zijn je schetsen en aquarellen heen?
Zelf bezit ik er, spijtig genoeg, niet één
Maar ik zie nu Sint Omaars met kunstenaarsblik
Waar ik, alleen door jou, dankbaar over beschik......................

Lieve Melis

cornelis di okt 06, 2015 8:07 am

Lieve Melis schreef:Sint Omaars Een waar verhaal op rijm

Vijftig jaar geleden begaf ik me derwaarts
Naar de schone, oude stede van Sint Omaars
Ik was erg jong en ik was ook niet alleen
Had een bijzonder iemand om mij heen

Hoe sterk zijn die indrukken mij bijgebleven
Diep tekenend voor mijn verder leven
Mijn gezel was een oude Duitse officier
ja, 't was te Sint Omaars, goed en wel hier

Waar hij in de oorlog had verbleven
In zijn verre, harde en voorbije leven
De kerk van Sint Omaars, dat prachtige schrijn
Jaren droomde hij hier vredig terug te zijn

En aan de stenen kist van Sint Erkembode
Bad hij ontroerd voor zijn harmlose doden
Met hem leerde ik intens Sint Omaars verkennen
En in iedere pas was oud heimwee te herkennen

Zo zit ik heden 's zomers op de grote markt
En er rust een zachte droefheid op mijn hart
De zwarte spiegel waardoor ik destijds keek
Zorgt nu nog voor stom en woordeloos leed

Heinz, door jouw ogen mocht ik 't eerste kijken
En pas véél later zou er verrassend blijken
Hoe vaak je Sint Omaars had geschetst en getekend
Alleen, op je plotse, stille dood had ik niet gerekend............

Wààr zijn je schetsen en aquarellen heen?
Zelf bezit ik er, spijtig genoeg, niet één
Maar ik zie nu Sint Omaars met kunstenaarsblik
Waar ik, alleen door jou, dankbaar over beschik......................

Lieve Melis

Sint-Omaars, nobele stad...

Aux griseries des gris de sol, d'eaux et de ciel:
Saint-Omer croix de croire, carrefour des Pays...

Emmanuel Looten

Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen - Pagina 2 Vpuvkg

Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen - Pagina 2 Vpuvkg

Lieve Melis zo okt 11, 2015 1:04 pm

Lieve Melis schreef:De Zwijgende Voettocht van de Peene.

Een gedachtenisvolle dag begon
Want ik zag op het slagveld van de Tom
In de schitterende voorjaarszon
De zwarte klauwende blom !

Ik zag, ontroerd, de oude getrouwen
Fier hun vaandel ontvouwen
En in de ogen van de trots stappende jeugd
Straalde heilig vuur en diepe vreugd

Langs groene hagen en bomenrijen
Langs veldweg, steenweg, ruwe keien
En ja, toch werd er af en toe gepraat
Tegen een oude bekende of een nieuwe kameraad

Stappend langs heuvel, dal en veldkapel
-het tempo van de jeugd ligt iets te snel-
Is er af en toe een boer, een taaien
Die ons amicaal toe gaat zwaaien

Zo krinkelt die helgele, lange rei
Langs velden, hoeven en groene wei
En alle verkeer gaat nu snel uit de kant
Nu we aan de Obelisk zijn beland

Daar stopt de schone, glanzende vendelrij
Ieder wandelaar treedt nu naderbij
Na de toespraak, dwingend actueel
Zingt men uit volle borst de Vlaamse Leeuw

Nadien wordt het tussen pot en pint
Wel eens vurig politiek getint
Maar héél die dag, één stemmig feest
Is Frans-Vlaanderen weer van ons geweest !

En onderaan de Obelisk, daar liggen de bloemen
Die zijn van mij, mocht u me willen vernoemen?

Lieve Melis

Lieve Melis zo okt 11, 2015 3:55 pm

Kamperen in Kassel
( waar gebeurd verhaal op rijm)

Jong zijnde en vol vuur om bij te leren
Wou ik die warme zomer gaan kamperen
En wat had ik dan pienter uitverkoren?
't Landelijke Zuytpeene, naast de toren.

Met ontbijt onder een weelderige lindenboom
Het uitzicht op de Kasselberg was een droom
De hitte dreef ons naar Klamarasj in de bossen
En slechts de avondstond kon ons ietwat verlossen.

De hitte daar, in het diepe Kasseldal
Verborg het onweer dat ons bedreigen zal
Alles werd goed verankerd wat scheef stond of los
Toen barstte de hel los, paarsgrauw, solfer en ros.

De nacht was al angstwekkend ingetreden
Maar Thors' strijd was nog niet gestreden
Nader sloot het natte net zich om ons dicht
Grillig klievend, vreesden we het schelle licht.

Elektrisch geladen sidderde iedere buis
Het broze geraamte van ons linnen huis
't Was toen de bliksem al te dicht kwam huilen
Dat we ons in de auto gingen verschuilen.

Toen viel de vreselijkste slag die men kon horen,
Naast ons, op de wel zeer nabije kerketoren
Een hele massa verzamelde zich op het plein
Iedereen blij, gezond en levend te zijn !

Ja, in Kasseldal heb ik getrild en gebeefd
En de schrik van mijn leven beleefd
Maar, ik denk zo, in de schaduw van de toren
Kan God grootmoedig onze gebeden verhoren.........................

Lieve Melis

Lieve Melis wo okt 28, 2015 5:30 pm

Hondschote

Schrijlings en scheerlings op de Schreve
Bij jou kwam ik en kom ik zolang ik leve
Poort naar het Frans-Vlaamse land
Ons verbonden door de innigste band.

Hondschote

Je markt met hart, in statige symmetrie
Daarenboven 't mooiste stadhuis dat ik zie
En al wordt er nu in 't Frans geschreven
't Is toch een Vlaams stedeke gebleven !

Met een kerk als een kathedraal
En een 17de eeuws orgel op 't oksaal
Wat jong en oud nog woordeloos weten
De strijd om Hondschote wordt nooit vergeten

Noch de beelden van die vreselijke slag
Toen je voor ons Vlaanderen verloren was
Maar toch altijd in 't harte bij ons bleef
Ik roep bezwerend uit; blijf Vlaams en lééf !!

Hondschote

Weids op een mote gelegen
God schenke je heil en zegen
Trek nu, zacht, als met een koord
Je eigen, oude Vlaanderen voort....................

Lieve Melis

Lieve Melis zo nov 08, 2015 3:35 pm

Rubroeks rijmpje

Te Rubroek in de grijze morgennevels
Loopt een paadje langs de oude gevels
Zeg niet; het is zo maar een straatje
Enkel een simpel romantisch plaatje

Maar stap fluks een eeuw achteruit
Stop elk hedendaags beeld en geluid
En maak er eens een gezellig praatje
Met een spraakzaam Zuid-Vlaams maatje

Als je weet wààr ik bedoel
Als je doorhebt wàt ik er voel
Dan loont steevast je reis
Naar dit resterend stukje paradijs

Lieve Melis

cornelis wo nov 11, 2015 5:20 pm

Beste Lieve,

Ik vermoed dat het over deze mensen gaat met hun groot 'esprit flamand':

https://fvlinhetnederlands.actieforum.com/t837p45-waar-kan-ik-opnames-vinden-van-het-frans-vlaams#14358

Het is een tastbaar bewijs dat het Vlaams in dit deel van Frans-Vlaanderen nog niet is uitgestorven.
Hoe diep moet de taal bij deze mensen geworteld zijn, dat zij na vele jaren isolatie nog steeds
hun moedertaal zijn blijven spreken !
Vele jaren van cultuurimperialisme, administratieve-, sociale- en economische dwang zijn er niet in geslaagd het Vlaams in Frans-Vlaanderen volledig uit te roeien.
Wel is de taal door gebrek aan contact met Vlaanderen en Nederland in een fossiele toestand geraakt.
Maar dat heeft tot interessant gevolg dat heel wat uitdrukkingen en woorden, die uit het Nederlands zijn
verdwenen, daar nog levendig bewaard zijn gebleven.

Lieve Melis wo nov 11, 2015 8:18 pm

Nee, Cornelis, spijtig genoeg ken ik die mensen niet, maar het deed me onnoemelijk deugd hen te horen praten.
ik heb het herhaaldelijk beluisterd, één woord ( plaatsnaam) begreep ik niet, hij woont in Rubroek, maar wààr
woonde hij voorheen?
De strekking was eerder; wie weet het voetpad liggen waarover ik het heb?? Het ligt vlak tegen een pittoreske huizenrij, je moet zowat voorbij de voordeur en de vensters, en links van je liggen de voortuintjes van de bewoners. Toch is het een openbaar pad( veronderstelde ik ter plaatse) het is echt een schilderachtig plekje. Heeft het een naam??

Lieve

Bissezeele wo nov 11, 2015 8:41 pm

la ruelle du Haut Pont

Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen - Pagina 2 15111109465114196113744182

Lieve Melis wo nov 11, 2015 9:07 pm

Toch waarlijk schilderachtig te noemen en nu ken ik de naam ook. Dank.

Hoog tijd dat ik Rubroek terug ga opzoeken, zou Patricia Thorens nog haar café/winkel hebben?
Haar moeder sprak nog perfect Vlemsch, maar zij is overleden. Ik heb nog een bloemetje gelegd op haar graf, na haar werd door de dochter geen Vlemsch meer gesproken........helaas.
ik herinner mij nog dat de oude dame in de zomer aangesproken werd door twee Hollandse toeristen per fiets en vol trots vertelde aan haar klanten dat ZIJ hen begrepen had en de weg kon uitleggen.............

Zo is er ook het verhaal van de schoonzoon van wijlen Marie uit het Minnegat ( weg van Wemaerscappel naar Arneke)
Hij reed mee naar Nederland met de vrachtwagens van Bonduelle en ook hij was trots dat hij als enige de weg kon vragen in het Vlemsch.....

Lieve

cornelis wo nov 11, 2015 9:41 pm

Lieve Melis schreef:
ik heb het herhaaldelijk beluisterd, één woord ( plaatsnaam) begreep ik niet, hij woont in Rubroek, maar wààr
woonde hij voorheen?

Lieve

In Lederzele.
Ik heb deze mensen voor het eerst ontmoet bij een toevallig bezoek aan de kerk van Rubroek,... aan de babbel geraakt...
We proberen hen nog regelmatig te bezoeken... gewoon om Vlaemsch te klappen...wat ze zeer graag doen.

Lieve Melis schreef:
Hoog tijd dat ik Rubroek terug ga opzoeken, zou Patricia Thorens nog haar café/winkel hebben?
Haar moeder sprak nog perfect Vlemsch, maar zij is overleden. Ik heb nog een bloemetje gelegd op haar graf, na haar werd door de dochter geen Vlemsch meer gesproken........helaas.

Lieve

Patrica heeft nog haar winkel en herberg...maar ze spreekt nog maar een paar woorden Vlaams.

Bissezeele wo nov 11, 2015 9:53 pm

Lieve Melis schreef:
Zo is er ook het verhaal van de schoonzoon van wijlen Marie uit het Minnegat ( weg van Wemaerscappel naar Arneke)
Hij reed mee naar Nederland met de vrachtwagens van Bonduelle en ook hij was trots dat hij als enige de weg kon vragen in het Vlemsch.....

Marie is overleden 3 (?) jaar geleden. Het café is gesloten. Mijn vader was client in dit café, maar ook in Ochtezeele (naast de overweg) en Wemaers (naast de watertoren). Ces deux derniers cafés étaient tenus jusqu'à la fin des années 1980 par des femmes d'une autre époque, qui descendaient sous la voûte chercher mon orangeade. Elles portaient un tablier, elles parlaient flamand. Mon père voulait que je connaisse ces personnes. Il a cherché à rester en contact avec ces gens quand ils se sont retirés dans de petites maisons neuves. Nous allions leur rendre visite. Il avait un sentiment de nostalgie très vif, voulait retenir ce monde qui disparaissait.

L'ancien maire d'Arnèke - Denis Cavrois - avait le même état d'esprit. Il cherchait à maintenir absolument les traditions flamandes, aimait beaucoup l'association Yser Houck. Il était pourtant originaire...du Hainaut.

cornelis wo nov 11, 2015 9:57 pm

Mooie getuigenis !

Lieve Melis zo nov 15, 2015 6:00 pm

Zuid-Vlaamse bekentenis

Er is geen boom of geen hage
waaronder ik niet nederlage

Er is geen toren of 'k heb hem beklommen
Geen watertje of 'k heb het doorzwommen

Geen dorp dat ik niet heb bezocht
Geen veld waar ik niet heb gewrocht

Geen liedje dat ik niet heb gezongen
Geen ijzer dat ik niet heb bedwongen

Geen dans waaraan ik mij niet heb gewaagd
Geen vrouw die ik niet heb behaagd

Geen zonde of 'k heb ze begaan
Geen boete of 'k heb ze gedaan

Geen varretje waarin ik niet heb gevist
Geen lot waarover ik niet heb beslist

Al ben ik in deze Zuid-Vlaamse streken
Reeds veel van mijn fantasie vergeten

Alleen de pracht van de wilde blommen
Heb ik er nooit ofte nimmer verzonnen.......

Gesponsorde inhoud

Gedichten in het Nederlands over Frans-Vlaanderen