grensoverschrijdende interactie en identificatie

samhurulean schreef:

"Helft Zeeuws-Vlaanderen over 10 à 15 jaar Belgisch" Een Voorbode voor Frans-Vlaanderen?

Vandaag plaatste deredactie.be het volgende (zeer korte) artikel over Zeeuws-Vlaanderen met de titel "Helft Zeeuws-Vlaanderen over 10 à 15 jaar Belgisch":

http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2726910

In 2014 bezocht ik Zeeuws-Vlaanderen om met mensen te spreken over grensoverschrijdende interactie en identificatie. Het kwam naar voren dat de regio Zeeuws-Vlaanderen lijkt te kampen met demografische processen die vrij gelijk zijn aan de processen in Frans-Vlaanderen, bovendien is er - naar mijn bevindingen - een nieuwe blik die meer grensoverschrijdend is. Hoewel de Zeeuws-Vlaming zich in de eerste plaats lijkt te identificeren op kleine schaal - het dorp in veel gevallen - voelen sommigen zich eerder Vlaming als Nederlander. Het is immers ook zo dat de Zeeuws-Vlaming moet betalen om haar eigen land in te komen (de Westerscheldetunnel)... Deze hernieuwde oriëntatie en identificatie zou wellicht kunnen leiden tot veranderingen in de regio zoals voorspeld door Professor Tak. Zou dit een voorbode kunnen zijn voor Frans-Vlaanderen? Niet in de zin dat Frans-Vlaanderen Belgisch zal worden, maar meer in de zin van een nauwere grensoverschrijdende samenwerking en een sterker gevoel van identificatie met de Belgisch Vlaming? Of verschilt de context van deze twee regio's te veel van elkaar?

cornelis schreef:Wie een goede, degelijke en betaalbare woning zoekt moet inderdaad in Zeeuws-Vlaanderen zijn !... Zeeuws-Vlaanderen is altijd al op Belgisch Vlaanderen aangewezen geweest.  De huizen zijn er gemiddeld 40.000 € goedkoper dan in Belgisch Vlaanderen.
ik ken al verschillende gezinnen uit het Gentse die naar Zeeuws-Vlaanderen zijn verhuisd....en een taalbarrière is er niet.

samhurulean schreef:Het is waar Cornelis, veel Zeeuws-Vlamingen benadrukten dat het vestigen in Zeeuws-Vlaanderen steeds aantrekkelijker wordt voor de Belgisch Vlaming. De grond- en huizenprijzen zijn aan de lage kant plus binnen een korte tijd ben je zo in Antwerpen! Geen taalbarrière, plus het is een ontzettend aantrekkelijke omgeving voor jonge gezinnen om zich te vestigen: genoeg buitenruimte om voor kinderen te spelen en in alle rust te wonen en voor culturele activiteiten en winkelen ga je makkelijk toch even de grens over. Al hoorde ik wel van enkele Zeeuws-Vlamingen dat er een angst was dat de sociale cohesie van de dorpen hierdoor zou komen te verdwijnen, de Belgen zijn welkom maar men vindt het wel belangrijk dat de 'nieuwkomers' zich mengen en deelnemen aan de dorpsfestiviteiten en de aanwezige voorzieningen.

En Bissezeele, ik wist niet dat de huisprijzen in West-Vlaanderen lager waren als in Frans-Vlaanderen? Het is dus voor de Frans-Vlaming voordeliger om zich te vestigen in Belgisch Vlaanderen? Ik heb ook vernomen van iemand uit Belle dat een gelijksoortig fenomeen zich voordoet wat betreft mensen werkzaam in Lille of Duinkerke die zich vestigen in dorpen in de Westhoek maar hier als 'nieuwkomer' zich ook niet veel mengen met de plaatselijke bevolking en vooral voor werk, recreatie en het onderwijs van hun kinderen naar Lille of Duinkerke uitwijken... Maar Belgisch-Vlamingen die zich in Frans-Vlaanderen vestigen, dat is dus relatief zeldzaam?

KW schreef:16 augustus 2016

Bewoners Adinkerke en Franse Ghyvelde verbroederen met wandeling, drank en dans

De weergoden waren de feestvierders van de poteau-kermis uitzonderlijk gunstig gezind.

Maandagnamiddag 15 augustus trok de feestelijke optocht onder begeleiding van koninklijke fanfare 'Houthemnaere Blyft Te Goare' van het Adinkerkse volkscafé 'Au Retour de la Chasse' even verderop de Franse grens over, naar aspergeboerderij 'Deswarte'. Naar jaarlijkse traditie gaven de burgemeesters van De Panne en Ghyvelde een speech om daarna via twee tussenstops de wandeling verder te zetten, opnieuw richting 'Au Retour de la Chasse' waar het hele Vlaamse en Franse gezelschap verbroederde bij de barbecue.

Rond 15.30 zette de 28-koppige Houtemse koninklijke fanfare de feestelijke wandeling in aan het volkscafé 'Au Retour de la Chasse' van Willy Decrock en Maria Delanghe, die in 1961 het initiatief namen voor deze poteau-kermis. 'Poteau' verwijst naar de grenspaal van destijds en was ook de naam van het gehucht, dat slechts bestond uit een paar huizen en een vijftal cafés. De vier reuzen, Jan de Moerduivel, piraten Zénobie, Aloïs en Gusta, en tientallen wandelaars volgden het voetspoor van de fanfare. De rest van het gezelschap volgde met het toeristentreintje en stak de grens over, richting aspergeboerderij Deswarte.

De burgemeesters van de grensgemeentes, Ann Vanheste van De Panne en Jean Decool van Ghyvelde, benadrukken in hun speech de vriendschap tussen de bevolking van de twee grensgemeentes, die beklonken werd met een drink op het erf van de boerderij. De stoet trok verder richting 'La Dune aux Pins', een Franse instelling in de Franse grensstreek voor volwassen mentaal gehandicapten, die heel blij reageerden op de fanfaremuziek en het onverwachte bezoek. Na een korte tussenstop in café 'Aux Trois Chasseurs' naast de instelling wandelde de stoet weer richting 'Au Retour de la Chasse'.

Van ver verraadden de geuren van de barbecue dat er lekkere worst en varkensham tussen de broodjes zou belanden en uit de tapkranen stroomden liters plaatselijke pils voor alle genodigden. Voor het eetfestijn kon beginnen, moesten beide burgemeesters naar jaarlijkse traditie het feest inzetten met een dansje, waarbij ook Willy Decrock en zijn dochter het goede voorbeeld geven. Ook de veldwachter en douanier waren van de partij, uitgedost in hun feestelijke kostuums van weleer.

http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/samenleving/bewoners-adinkerke-en-franse-ghyvelde-verbroederen-met-wandeling-drank-en-dans/article-normal-232429.html